ProZ.com translation contests »
31st translation contest: "A translator's life" » English to Albanian » Entry by Silvestra Gjeçi


Source text in English

Translation by Silvestra Gjeçi (#35099)

[...] Translators just didn't get recognition, they didn't expect to make much of a living, just get by. Very few people were actually trained as translators, but most had a solid college education and a solid knowledge of languages, at least their own language. I had a friend who fell exactly into that category and my circle of friends expanded to include other translators. I found them to be much more interesting as people, and discovered that we often had similar life experiences. I never had trouble making friends, but I always felt "different" and I'm sure they felt it too. When my friend retired, she recommended me as her replacement. I now entered the realm of Reinsurance, of which I knew nothing. I was also the only translator there, and didn't have much to fall back on. However, it was another notch up....

On my new job, I started looking through the files, asking questions and got the company to enroll me in Insurance courses. The College of Insurance was across the street, and I consulted fire codes, insurance policies and fire extinguisher catalogs in their library. I was learning what I had never had the luxury of being able to do before: research. The first time I had to translate a proposal for purposes of insurance of a nuclear plant, I got a call from the head man in that department, congratulating me on the job I had done. "Compares favorably with what we are used to," he said. What an upper! What happened was that I consulted a document in the files similar to the one I was tackling for guidance, but when I saw that my predecessor had used the word "nucleus" instead of "core", I realized that the files were useless to me. I went across the street to the library and looked up "nuclear plants." I immediately found all the terminology I needed.

It takes a great deal more than that to be a good translator these days, of course. [...]
Përkthyesit thjeshtë nuk morën vlerësim, ata nuk prisnin të fitonin shumë për jetesën,vetëm per t'ia dalë. Shumë pak njerëz ishin të trajnuar në të vërtetë si përkthyes, por shumica e tyre kishte një arsim të fortë universitar dhe një njohuri solide të gjuhëve, të paktën të gjuhës së tyre. Unë kisha një mik që i përkiste pikërisht kësaj kategorie dhe rrethi im miqësor u zgjerua duke përfshirë përkthyes të tjere. Mësova të ishin njerëz më shumë interesantë dhe zbulova që ne shpesh kishim përvoja të ngjashme të jetës. Nuk kam patur kurrë vështirësi për të bërë miq, por jam ndjerë gjithmonë "ndryshe" dhe jam i sigurtë që edhe ata e kanë patur këtë ndjesi. Kur miku im doli në pension, më rekomandoi mua si zëvëndësuesin e saj. Tani hyra në mbretësine e Risigurimit, për të cilën nuk dija asgjë. Gjithashtu, unë isha i vetmi perkthyes aty dhe nuk kisha shumë të dhëna për t'iu rikthyer. Megjithatë, ishte një nivel më lart....

Në punën time të re, fillova të shikoj nëpër dosje, duke bërë pyetje dhe binda ndërmarrjen të më regjistronte në kurset e Sigurimeve. Kolegji i Sigurimeve ishte në anën tjetër të rrugës dhe unë u konsultova me kodet e zjarrit, policat e sigurimeve dhe katalogjet e fikëseve të zjarreve në librarinë e tyre. Po mësoja atë që nuk kisha pasur kurrë luksin të mësoja më parë: Studimin kërkimor. Herën e parë që m'u desh të përkthej një propozim për qëllime sigurimi të një centrali bërthamor, mora një telefonatë nga shefi i atij departamenti, duke më përgëzuar për punën që kisha bërë. "Krahasohet në mënyrë të favorshme me atë që jemi mësuar", tha ai. Çfarë lartësimi! Ajo që ndodhi ishtë që unë konsultova një dokument në dosjet e ngjashme me atë që po trajtoja për udhëzim, por kur mashë që paraardhësi im kishtë përdorur fjalën "bërthamë" në vënd të "nukël", kuptova se dosjet ishin të padobishme për mua. Shkova matanë rrugës tek libraria dhe kërkova "impiante bërthamore". Gjeta menjëherë të gjithë terminologjinë që më nevojitej.

Duhet shumë më tepër se kaq për të qënë një përkthyes i mirë këto ditë, natyrisht.


Discuss this entry